πρόσφυγες..

Τα σπίτια μας είναι φτιαγμένα από χαρτόνι...

Ίσως αυτό το κείμενο δε θα έχει καμία επιρροή στους Έλληνες, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, ίσως δεν έχει νόημα γι'αυτούς.

Γιατί είμαστε πρόσφυγες; Υποφέρουμε από 30 χρόνια πολέμων στο Αφγανιστάν. Αγανακτήσαμε απ'τον πόλεμο και τη βία. Γι'αυτό βρισκόμαστε στις πύλες της Ευρώπης αναζητώντας άσυλο.

Αν εμείς, οι οικογένειές μας, τα μικρά παιδιά μας, οι φίλοι μας δεν είχαμε υποστεί τη βία, τον πόλεμο και την τρομοκρατία (τις βόμβες και τις ρουκέτες) στη χώρα μας, δε θα είχαμε καταφύγει σαν πρόσφυγες σε καμία χώρα και δε θα ήταν αυτό το μοναδικό χαρακτηριστικό που βλέπουν όλοι σε εμάς, του πρόσφυγα.

Ζούμε σε παραπήγματα φτιαγμένα από χαρτόνι και πλαστικό, κάτω από τον ήλιο και την ανυπόφορη ζέστη, δεν έχουμε νερό και τροφή, ούτε ηλεκτρικό και τα βασικά αγαθά για τη ζωή. ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Θέλουμε να ζήσουμε τη ζωή μας όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος αλλά η αστυνομία, το λιμενικό, κάποιοι Έλληνες που ζουν γύρω απ'τον καταυλισμό μάς αντιμετωπίζουν σαν να μην είμαστε ανθρώπινα πλάσματα.

Απ'τους ήχους των όπλων και των εκρήξεων, από τα κατεστραμμένα και καμμένα σπίτια έχουμε μαύρες αναμνήσεις. Όπου κι αν πήγαμε, αντί για τη βοήθεια που αναζητούσαμε βρήκαμε τιμωρία. Ζητήσαμε από την ελληνική κυβέρνηση και την ευρωπαϊκή ένωση, μια καλή μεταχείριση σχετικά με τη ζωή. Δεν είμαστε ευτυχισμένοι με τη ζωή και τα προβλήματα που έχουμε .

Δεν είμαστε εγκληματίες, μη μας κατηγορείτε και μη μας φέρεστε σαν εγκληματίες.

Δραπετεύσαμε από το Αφγανιστάν εξαιτίας του πολέμου, της βίας, της αδικίας και της ανασφάλειας. Διασχίζουμε χιλιάδες μίλια κάτω από αμέτρητους κινδύνους για να βρούμε καλύτερη ζωή, ελευθερία και δημοκρατία αλλά δε βρήκαμε τίποτα εδώ.

Πού είναι εκείνος ο Μεσσίας που μιλούσε για δικαιοσύνη, ελευθερία; Υπάρχει κανείς που να ακούει τη φωνή μας;

Είμαστε ήδη φυλακισμένοι στον καταυλισμό μας και ακόμα κι αυτόν θέλουνε να τον καταστρέψουν. Κάθε φορά που βλέπουμε τους τραυματισμένους αδερφούς μας, με σπασμένα χέρια, σπασμένα κεφάλια, σπασμένες καρδιές τότε κι η ψυχή σπάει, σκοτεινιάζει - ψυχορραγούμε..

ΑΦΓΑΝΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Σεπτέμβρης 2008

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Καλημέρα ..

Είδατε τελικά που φτάσαμε μ' αυτούς τους οσφυοκάμπτες πολιτικούς..
Αδιάφοροι σφυρίζουν και ξεπουλάνε μαζί με τα όνειρα του κοσμάκη και την πατρίδα μας.

Εγώ βαρέθηκα και σιχάθηκα πια, μα πιο πολύ τον εαυτό μου που τους ανέχομαι να ξεπουλάν την πατρίδα μου για πινάκιο φακής, επειδή είναι άπλα ανίκανοι να αντιδράσουν και να προασπίσουν τα συμφέροντα του έθνους, με πρόσχημα και φόβο μην χαρακτηριστούν εθνικιστές.

Ως πότε θα ανεχόμαστε τέτοιες στάσεις και τέτοιες λογικές από ανίκανες κυβερνήσεις από ανθρώπους που το μόνο ''θάρρος'' θράσος που τους διακρίνει είναι στις λαμογιές και τις απάτες ..

Το όλο ζήτημα σημαίνει εκ προοιμίου συμβιβασμό.Απαιτεί θάρρος ψυχραιμία και σταθερές θέσεις.

Ελπίζω μόνο οι ιστορικοί του μέλλοντος να μην αναζητήσουν αν ΟΝΤΩΣ οι ρίζες και το DNA μας ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ από αυτό του μεγάλου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ η του ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ
η από τους αφανείς ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους για την αξιοπρέπεια ενός λαού που σήμερα ξεπουλιέται στα σαλόνια των μεταμοντέρνων αντιλήψεων,γιατί θα ανακαλύψουν ότι τελικά είμαστε η τουλάχιστον οι πολιτικοί μας κουβαλάνε το DNA αυτό του εφιάλτη που πρόδωσε τους τριακόσιους του ΛΕΩΝΙΔΑ..

periploys