30 ΜΑΡΤΙΟΥ Ι952 ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ Ο ΗΡΩΑΣ ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

NIKΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

Στην ιστορία αυτού του τόπου υπήρξαν πολλά παραδείγματα ηρωισμού και αυτοθυσίας, από ανθρώπους που αφιέρωσαν όλη τους τη ζωή, αλλά και πέθαναν για κάποια πανανθρώπινα ιδανικά όπως η λευτεριά, η ειρήνη, η ανεξαρτησία και η δημοκρατία.Ανάμεσα στα ονόματα των χιλιάδων αγωνιστών που έρχονται στο νου μας, ξεχωρίζει η αθάνατη μορφή του Νίκου Μπελογιάννη. Είναι ο φλογερός επαναστάτης που δε λύγισε ούτε μια στιγμή στη σύντομη, αλλά τόσο πλούσια σε αγώνες ζωή του. Είναι ένας από τους ανθρώπους που δε λύγισαν μπροστά σε φυλακές, εξορίες και βασανιστήρια.

Είναι ένας επαναστάτης που δε δίστασε να προσφέρει απλόχερα την ίδια του τη ζωή για να ζήσουν οι επόμενες γενιές ελεύθερα και ειρηνικότερα. Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1915. Από μικρή ηλικία εντάχθηκε στο ΚΚΕ και φυλακίστηκε στην Ακροναυπλία στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά. Το 1941 παραδόθηκε στις γερμανικές αρχές Κατοχής μαζί με άλλους αριστερούς κρατουμένους.

Το 1943 κατάφερε να δραπετεύσει και εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο στο πλευρό του Άρη Βελουχιώτη.

Κατά τον Εμφύλιο πόλεμο που επακολούθησε ήταν Πολιτικός Επίτροπος της 10ης Μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού και μετά την ήττα ήταν ένας από τους τελευταίους που εγκατέλειψαν τη χώρα το 1949.Τον Ιούνιο του 1950 επέστρεψε κρυφά στην Ελλάδα με σκοπό να ξαναφτιάξει τις οργανώσεις του παράνομου τότε ΚΚΕ στην Αθήνα, που είχαν διαλυθεί από τις συλλήψεις πολλών στελεχών του και από το φόβο. Στις 20 Δεκεμβρίου 1950 συνελήφθη και δικάστηκε με βάση το Ν. 509/1947, που θεωρούσε εγκληματική οργάνωση το ΚΚΕ και το είχε κηρύξει παράνομο. Επίσης, κατηγορήθηκε ως κατάσκοπος της Σοβιετικής Ένωσης.Η δίκη του πήρε μεγάλη δημοσιότητα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη. Έμεινε γνωστός ως «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο», από ένα φρέσκο κόκκινο γαρύφαλλο που κρατούσε καθημερινά. Ο Πάμπλο Πικάσο εμπνεύστηκε ένα διάσημο σκίτσο από την εικόνα του ανθρώπου με το γαρύφαλλο.Η θανατική καταδίκη δεν άλλαξε ποτέ, ούτε δόθηκε χάρη, παρά τις διεθνείς εκκλήσεις. Τελικά, στις 30 Μαρτίου 1952, ημέρα Κυριακή και ώρα 4.10΄ τη νύχτα, οι τέσσερις μελλοθάνατοι μεταφέρθηκαν νωρίς το πρωί από τις φυλακές της Καλλιθέας στο στρατόπεδο του Γουδί και τουφεκίστηκαν. Η ώρα και η ημέρα της εκτέλεσης ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστη και φέρεται να έγινε τότε για να προλάβουν οι υπέρμαχοι της εκτέλεσης τυχόν απονομή χάριτος.
ΝΙΚΟ. ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΤΙ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΣ..
ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ......

ΕΚΠΤΩΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ....ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ

Ο Άρης (παρότι μάλλον αυτοκτόνησε, σύμφωνα με τις πληροφορίες των εν ζωή συναγωνιστών του, στη γνωστή συμπλοκή με απόσπασμα εθνοφυλάκων στη Μεσούντα) ουσιαστικά δολοφονείται δυο φορές: μία από τους κυνηγούς κεφαλών του ελληνικού δωσιλογισμού και πραιτωριανούς των εγγλέζων ιμπεριαλιστών, και μία από την ηγεσία του κόμματος στο οποίο αφιέρωσε όλη τη ζωή και τη δράση του!

Στο πρόσωπό του συμπυκνώνεται όλο το μεγαλείο και το δράμα του ελληνικού αντιστασιακού κινήματος, του μεγαλύτερου κινήματος Αντίστασης στην Ευρώπη τα χρόνια της Κατοχής.
Άλλωστε, ο ελληνικός λαός έχει τελεσίδικα αποφασίσει ποιος είναι ο Άρης Βελουχιώτης και τον έχει κατατάξει στις πιο τιμητικές θέσεις που βρέθηκε ποτέ λαϊκός ηγέτης. Ο Άρης Βελουχιώτης έχει μπει στη λαϊκή συνείδηση ως ο αυθεντικότερος εκφραστής του επαναστατικού αγώνα στη χώρα μας οριστικά και αμετάκλητα.
Μοναδική προσωπικότητα κατώρθωνε πάντα να στοχεύει στο φιλότιμο και στον πατριωτισμό των σκλαβωμένων Ελλήνων.

ΑΡΗΣ Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ

Ο Άρης Βελουχιώτης ήταν γεννημένος επαναστάτης.

Ήρθε στον κόσμο στις 27 Aυγούστου 1905 στη Λαμία με το όνομα Θανάσης Κλάρας για να γίνει ένας διαρκής πονοκέφαλος για τους γύρω του. Η διαγωγή του και οι νεανικές παρέες του είναι όνειδος για την εύπορη και ευυπόλητη οικογένειά του. Στο σχολείο, στη στρατιωτική του θητεία και στο Κομουνιστικό Κόμμα που προσχωρεί το 1929 είναι ένας οιονεί άτακτος που δημιουργεί διαρκώς συγκρούσεις.

Θα μπορούσε να έχει όλες τις ανέσεις της εποχής μα αυτός εγκαταλείπει σπίτι και οικογενειακή περιουσία και φεύγει στην Αθήνα όπου δουλεύει στις οικοδομές, στα τυπογραφεία, στους υπόνομους, γράφει φλογερά άρθρα και ρίχνεται στην περιπέτεια της επαναστατικής δράσης.
Το 1941 όταν η Ελλάδα βρέθηκε υπό τριπλή ξένη κατοχή, ο Βελουχιώτης συνέλαβε αμέσως την ιδέα της ένοπλης Αντίστασης στα βουνά και σε ρόλο μεγάλου εθνεγέρτη ξεκίνησε το αντάρτικο δημιουργώντας τον ΕΛΑΣ, τον μεγαλύτερο εθελοντικό στρατό της ελληνικής ιστορίας.
Ο Βελουχιώτης είναι ο ασυμβίβαστος επαναστάτης που συγκρούστηκε με όλες τις εξουσίες και προκειμένου να ζήσει μια ζωή χωρίς ιδανικά, επέλεξε τον θάνατο.

Στις 15 Ιουνίου 1945 που αυτοκτόνησε ήταν μόλις 40 χρονών.