«Από το να σε γρατζουνάνε μαϊμούδες, καλύτερα να σε φάνε λιοντάρια».

Του Κώστα Βαξεβάνη

«Από το να σε γρατζουνάνε μαϊμούδες, καλύτερα να σε φάνε λιοντάρια». Είναι μια φράση του πατέρα μου, που θυμήθηκα εδώ και αρκετούς μήνες. Εδώ και καιρό με γρατζουνάνε μαϊμούδες. Και παπαγάλοι και καρακάξες. Και κάποιοι σαλίγκαροι, απλώνουν παντού τα σάλια τους και περιμένουν στη γωνία μπας και γλυστρήσω και πέσω. Και εγώ κι οι άνθρωποι που δούλεψαν χρόνια στο κανάλι αυτό, με τον μοναδικό τρόπο που γνώριζαν. Της αξιοπρέπειας και της προσπάθειας (κύριοι της νέας ιδιοκτησίας αγοράσατε μαζί με τη συχνότητα, τα ντουβάρια και τα μηχανήματα και την υπεραξία αυτών των ανθρώπων και ευτυχώς για σας τις μεγάλες τους ικανότητες).
Εδώ και καιρό με γρατζουνάνε μαϊμούδες λοιπόν. Κάτι τύποι χωρίς ικανότητες, χωρίς ιστορία, χωρίς , χωρίς...Κάτι τύποι που...


δεν θα βρεις πουθενά βιογραφικό τους, την μικρή έστω επαγγελματική καταξίωση. Που απλώς κατάφερναν πάντα να είναι ομοτράπεζοι, ομοκρέββατοι, ομο- γενικώς. Άνθρωποι που από όπου πέρασαν, δεν βρίσκεται πια ένας άνθρωπος να τους πει μια «καλημέρα». Που όπως λέει και μια φίλη μου (α ρε Γιάννα), η ιδρωμένη χειραψία μαζί τους, δεν ξέρεις αν είναι το άγχος τους πως κάποια στιγμή θα τους καταλάβουν, ή οι σιελογόνοι αδένες που εξαιτίας της συχνής χρήσης έχουν αναπτυχθεί πια σε όλο τους το κορμί.
Με γρατζουνάνε μαϊμούδες. Κάτι «μικροί» που θέλουν και τους άλλους μικρούς, γι αυτό τους κονταίνουν στο ύψος τους. Γραφικοί αλλά επικίνδυνοι διαδρομιστές, που σφουγγαρίζουν τους σκοτεινούς διαδρόμους της εξουσίας και ύστερα εμφανίζονται στους φωταγωγημένους της «δουλειάς» τους. (Ποιά απ τι δύο είναι άραγε η βασική;)


Η νέα ιδιοκτησία του σταθμού, χάραξε την στρατηγική της. Καλά έκανε. Σε αυτή την στρατηγική ενδεχομένως πολλοί να μην χωράμε. Είναι και αυτό στοιχείο της δουλειάς. Επαγγελματικό ρίσκο το οποίο το ξέρουμε. Αν ένα μαγαζί αποφασίσει πως θέλει να πουλάει πίτσες, δεν χρειάζεται έναν σεφ για να μαγειρεύει φουα γκρα. Επίσης ένα σκυλάδικο της Εθνικής δεν έχει καμία ανάγκη τον πιανίστα ο οποίος παίζει κλασσική μουσική. Δικαίωμα τους. Μόνο που οι επαγγελματικές σχέσεις έχουν κανόνες. Αυτοί πάλι που συμβουλεύουν την νέα ιδιοκτησία, κανένα.
Όταν λοιπόν ανακοινώθηκε η εξαγορά της πλειοψηφίας του ALPHA από τον όμιλο RTL, “Το Κουτί της Πανδώρας”, μόλις είχε αποκαλύψει το σκάνδαλο που κλόνιζε την κυβέρνηση, αυτό του Βατοπεδίου. Η εκπομπή είχε μεγάλο ποιοτικό κοινό, και “έβγαζε τα λεφτά της” από τις διαφημίσεις της. Αλλά αυτά δεν έχουν καμία σημασία και το ξέρω. Η διοίκηση του σταθμού ουδέποτε είχε κάποια επαφή μαζί μου. Δεν ζήτησε να συναντηθούμε παρότι ήμουν στέλεχος του καναλιού. Δεν μου εξέφρασαν καμία άποψη. Και καταλάβαινα (από τη δράση των μαϊμούδων, των παπαγάλων και όλων των ωδικών πτηνών της ζούγκλας της μετριότητας) πως τον Ιούλιο, με τη λήξη του συμβολαίου μου θα αποχωρήσω. Επιλογή τους και δικαίωμά τους.
Ξαφνικά ανακάλυψα πως άρχισα να γλυστράω στους σαλιωμένους διαδρόμους. Η εκπομπή (παρότι στο συμβόλαιό μου αναγράφεται πως το κανάλι θα καταβάλει κάθε προσπάθεια να παίζει πριν τις 12), άρχισε να παίζει όλο και πιο αργά. Οι αντίστοιχες εκπομπές των άλλων καναλιών είχαν ήδη αρχίσει. Πριν από το Κουτί της Πανδώρας, δεν έπαιζε κάποια εκπομπή πρωτογενούς προγραμματισμού, αλλά επαναλήψεις σήριαλ. Ναι έπαιζαν επαναλήψεις χωρίς λόγο και όχι την Πανδώρα σε λογική ώρα. Στο δελτίο ειδήσεων, ακόμη και στις περιπτώσεις μεγάλων θεμάτων που έβγαζε η εκπομπή, δεν έπαιζε ποτέ τίποτα. Το τραγικότερο παράδειγμα, ήταν η συνέντευξη του υπαρχηγού της Χαμάς. Όταν η Γάζα φλεγόταν (ο διευθυντής ενημέρωσης έπαιζε βέβαια θέμα για τον Γούντυ το ελαφάκι και τις ευεργετικές ιδιότητες των spa), είχα την τύχη να κάνω μια διεθνή αποκλειστικότητα. Τον καταζητούμενο υπαρχηγό της Χαμάς. Ακόμη και με αυτή την επιτυχία με την οποία έγινε γνωστός ο ALPHA, σε όλο τον κόσμο μέσω τηλεγραφήματος του REUTERS, ο τομέας ενημέρωσης με ενημέρωσε (μπορεί να το διαβεβαιώσει ο Γιάννης Σμιρλάκης) πως δεν θέλει την συνέντευξη. Για τραγική ειρωνεία, μου το είπαν την ώρα που στην άλλη γραμμή οι συνάδελφοι του REUTERS, ζητούσαν την άδεια να παίξουν την συνέντευξη σε όλο τον κόσμο. Τελικά η συνέντευξη έπαιξε όταν απείλησα πως θα καταφύγω στην ΕΣΗΕΑ και τη δικαιοσύνη για σαμποτάρισμα και επαγγελματική μου μείωση.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες να σαμποταριστεί η εκπομπή δεν τα κατάφεραν. Συνέχισε, ακόμη και παίζοντας λίγο πριν τον Αυτιά, να πιάνει νούμερα ( η προηγούμενη πχ 15,6 και η προπροηγούμενη 19,6 %) και βεβαίως να έχει από παντού καλές κριτικές. Ήξερα ωστόσο πως το τέλος έρχεται. Οι μαιμούδες βλέπετε...Και το περίμενα Ιούλιο με το τέλος του συμβολαίου μου.
Όταν ο συνάδελφος Χρήστος Βασιλόπουλος, έμαθε από τα μπλογκς και τις εφημερίδες το κόψιμο της πολύ καλής εκπομπής του, έγινε φανερό πως το παιχνίδι που έπαιζαν κάποιοι ήταν χωρίς όρους. Δεν τον ενημέρωσε κανένας, παρότι είχε κάθε δικαίωμα να ξέρει ο ίδιος, αλλά και οι συνεργάτες του που ξαφνικά έμεναν χωρίς δουλειά. Αλλά αυτό φαντάζομαι μπορεί να εκτιμηθεί μόνο από ανθρώπους που έχουν πραγματικά δουλέψει.
Και ήρθε η σειρά της Ρίτσας Μπιζόγλη. Αυτής της συναδέλφου, της πολύπαθης συναδέλφου που μας έσωσε όταν τις δύσκολες ώρες που προσπαθούσαμε να κρατήσουμε το κανάλι, δεν είπε ποτέ όχι, και δεν έβγαλε κανένα εγωισμό. Η Ρίτσα λοιπόν, αφού και πάλι οι διαρροές δούλεψαν όπως έπρεπε, πήρε τις διαβεβαιώσεις πως συνεχίζει το κεντρικό δελτίο. Και ένα βράδυ της είπαν πως τελικώς οι Γερμανοί (αχ αυτοί οι Γερμανοί πάνε με όλα όπως η κοκα κόλα, φταίνε για όλα. Επίσης ότι κάνουν οι σαλίγκαροι το κάνουν για τη «φουκαριάρα τη μάνα τους»), την έχουν κόψει και μόλις ανακοινώθηκε. Οι Γερμανοί βεβαίως απλώς είχαν υποκύψει στις απαιτήσεις και τις «ιδέες» των ντόπιων. Η Ρίτσα Μπιζόγλη είχε κοπεί πολλές μέρες πριν και μάλιστα είχαν προσλάβει και ενδυματολόγο για τον νέο παρουσιαστή. Και την κορόιδευαν όπως ίσως έχουν μάθει να κοροιδεύουν τον εαυτό τους. Ακόμη και τώρα που έχουν προτείνει στη Ρίτσα να κάνει δελτία Σαββατοκύριακο, είναι για να εκτονώσουν την κατάσταση. Στην πραγματικότητα έχουν αποφασίσει άλλος συνάδελφος να κάνει τα δελτία ο οποίος εδώ και καιρό κάνει δοκιμαστικά.
Πριν από μερικές μέρες, η παραγωγή της Plus production, ρώτησε τον διευθυντή ενημέρωσης τι θα γίνει με την Πανδώρα. Το ίδιο έκαναν και συνάδελφοι κριτικοί τηλεόρασης, για να εισπράξουν την απάντηση πως «ο Βαξεβάνης θα συνεχίσει μέχρι τη λήξη του συμβολαίου του». Χθες, 23 Μαρτίου, οι συνεργάτες μου, προσπαθώντας να κάνουν έναν προγραμματισμό των εκπομπών του Απριλίου, ανακάλυψαν πως το Κουτί της Πανδώρας δεν υπήρχε στο πρόγραμμα του σταθμού μετά τις 7 Απριλίου. Μετά απ αυτό , τι κάνει νιαου νιάου στα κεραμίδια αν όχι ένας παπαγάλος που προσπαθεί να μάθει ανεπιτυχώς την γερμανική. Έστειλα μία επιστολή 3 γραμμών στους διευθυντές του καναλιού ζητώντας να μάθω τι συμβαίνει. Το απόγευμα (17.04 λέει το κινητό μου) ο κύριος Βασίλης Παπαδρόσος (διευθυντής ειδήσεων και ενημέρωσης για όσους πολύ λογικά δεν τον ξέρετε) με πήρε τηλέφωνο για να μου πει πως με μεγάλη του έκπληξη ανακάλυψε πως οι Γερμανοί ( αχ αυτοί οι Γερμανοί πάλι) όταν έλεγαν πως η εκπομπή συνεχίζεται εννοούσαν άλλο απ αυτό που ο ίδιος κατάλαβε. Δεν θα βάλω σε καμία δοκιμασία τον εαυτό μου να μετρήσει τον βαθμό υποκρισίας ή IQ των δύο παραγόντων της τραγικής απόφασης. Θέλω μόνο να ρωτήσω : Ποιά επαγγελματική πρακτική, σε ποιό μέρος του κόσμου οδηγεί πλέον των 10 ανθρώπων στην ανεργία χωρίς καμιά ενημέρωση; Σε ποιό κανάλι του κόσμου, η στρατηγική και οι αποφάσεις της διοίκησης δεν ανακοινώνονται στους συντελεστές αλλά γίνονται πρακτική κλεφτοπόλεμου και επαγγελματικής υποβάθμισης; Είναι τελικώς απόφαση της νέας διοίκησης η διακοπή της συνεργασίας τώρα, ή διολίσθησε σε αυτή την απόφαση με προτροπές και ψευδή στοιχεία από αυτούς που όντας έμμισθοι κυβερνητικοί υπάλληλοι πήραν εντολή να «καθαρίσουν» αυτόν που έκανε τόση ζημιά στην κυβέρνηση με τις αποκαλύψεις του;

Αυτά προς το παρόν. Όσο για το τι θα επακολουθήσει στην τρύπα που δημιουργείται; Όπως είπε και ο Τρικούπης «ανθ ημών Γουλιμής» (άντε να δούμε τώρα πώς θα το μεταφράσετε αυτό στους Γερμανούς...)